YAŞAMAK

İnsan aklında zihninde kurduğu o harika,  takdire şayan cümleleri yan yana getirmeyi başaracak güce sahip olsa bir de... Bir de o kelimelerle hakikati arama yolculuğunu ona varma arzusunu ifade edebilse,  işte o zaman diyebilir ki diyebileceği kadarıyla ancak, hakikate varmak için yola koyulmak su üstünde yürümek gibi bir şey. Ama bir yağmur birikintisi değil bu,  göl ya da nehir değil, okyanus,  düşlerini gördüğün hakikat okyanusu,  masmavi,  ruhunu aydınlatan bir ışık deryası edasıyla... Ve sen yürüyorsun bu okyanus üzerinde yalın ayak parmak uçlarıyla gök,  sen ve okyanus... Yüzün göğe değecekmişcesine mübarek bir berraklikta, ayakların boşluğa dalacakmis gibi ama suyu hissederek varlığına şahit olduğun şeffaf bir güvenle, huzur içinde, aldanislardan, abartilardan uzakta... İşte böyle bir rüya gibi hakikat kavriyor aslında her insanı kimi dışına itmiş içinin karanlığına gömülü kalmış, dayatılmış bir hakikat mahkumu, kimi alıp içine, kalbine,  ...